sanırım bazı kitapları okumak bize keyif yahut zevk vermekten daha çok ufkumuzu açmaya yarıyor. tam da ne yapacağımızı bilmediğimiz bir anda ok işareti oluveriyor. bu kitap evet bir tiyatrocunun el kitaplarından olmalı fakat yalnızca tiyatrocular gözlem yapmıyor. yapmamalı. tam da bunu söylüyor sevgili salâh birsel. hatta insanla da kalmayıp her canlının aslında gözlem yaptığını açık ediyor. cırcırböceklerini ise baş sıraya koyuyor. şöyle diyor aslında:

" insanların çoğu, ne zaman sıkılmağa, ne zaman enfiye kutusunu itmeye, ne zaman düşünmemeğe, ne zaman sevmemeğe başlamaları gerektiğini kestirmeden yaşarlar.oysa, yapılan bir işin neresinde durulacağını bilmek, atılan adımın nereden geri çekileceğini kestirmek dünyanın en büyük, en önemli, en miskokulu davranışlarından biridir.buna isterseniz, hangi insana, hangi zaman, hangi sözün söyleneceğini bilmeği de katabilirsiniz.doğrusu, katmak da gerekir.çünkü bununla, bir kadının sizi ağzı açık ayran budalası gibi dinlerken, birdenbire fitili almasının, üstünüze üstünüze gelen bir kuduz itin birden bütün güleryüzlülüğünü,şirinliğini takınıvermesinin nedenlerini de bulabilirsiniz.
bir de iyi bir gözlemci olmanın kilitbaşlarını ele geçirebilirsiniz ama, benim gibi, bu işi eline yüzüne bulaştırmış, kendi gözlemlerinin çukuruna kendi batmış birinin bundan laf açması doğru olmasa gerek. "